Sen Beyaz Bir Kadınsın

Sen Beyaz Bir Kadınsın

asıl büyük sarhoş benim 
uzaktaki 
ben ki tek damla şarap içmedim 
ekmeğin beyaz zeytinin siyah 
olduğunu biliyorum 
asıl büyük sarhoş benim 
uzaktaki 
benim kusturucu sarhoşluğum 
yoksulluğum 

yüzüme bakmasan da 
yağmura düşürsen de gözlerini 
gözlerime bakmasan da ne kadar 
o kadar aydınlığın gökyüzüme uzanıyor 
uykularımda nefesinin sıcaklığı 
o kadar 
hangi akşam kapımı çalan sen değilsin 
sen değil misin gizli bir kıvılcım gibi 
göz bebeklerimde duran 
umutsuzlandığım her akşam 
senin rüzgârın almıyor mu 
uğultulu yorgunluğumu 
yoksulluğun eşiğinde kapaklandığım zaman 
ellerimden sımsıkı tutmuyor mu senin 
iyimserliğin 

ben bu tezgâhı kurdumsa senin için kurdum 
senin için dokuduğum basma ve pazen 
denizin yeşilinden süzdüğüm balık 
göğün mavisinden çaldığım kuş 
senin için 
felsefe okudumsa 
iktisat okudumsa gece yarıları 
boğazım kurumuş içim bir kalabalık 
sıcacık mısralar okudumsa yunus'tan
senin için okudum 
gece yarıları 

sen beyaz bir kadınsın 
uzaktaki 
gözlerin aklımdan çıkmıyor
sen beyaz bir kadınsın 
karanlıkları dinleyen 
uzaktaki 
sarmaşıkları duyuyor musun rüzgârda 
yorgun başını 
üşümüş yastığına koyuyor musun 
uyuyor musun

Attila İlhan